it's about anything. too many to mention...

Showing posts with label love. Show all posts
Showing posts with label love. Show all posts

Friday, August 14, 2009

love

ibu : pak guru! pak guru, tenang ya, pak guru. tenang.

pak guru : saya takut.

ibu : tenang ya, pak guru.

pak guru : saya takut.

ibu : pak guru lihat saya. lihat saya, pak guru.

pak guru : saya ada di mana ini?

ibu : pak guru tenang ya, sayang.

pak guru : saya takut ni.

ibu : lihat saya, pak guru. lihat saya. lihat saya. pak guru ga boleh takut ya. ayuh! ikut sama saya. ayuh, pak guru. ayuh! ayuh... lihat apa kalian?


***


i in : mi... in mau pulang, mi. ahhh...


***


amer : -

i in : pulang...

suster2 : -

doktor : -

rama : ya, dok.

doktor : -


***


icha : -

mia : ya, sayang. apain? ha? apain? oh! ini. ini apa?

ibu guru : -

mia : ya, ini. ini gula2. gula2.


***


suami : icha... masuk. icha... mahu duduk di depan sama papa?

icha : -

suami : icha... icha ikut sama mama ya. icha lebih butuh kamu.

icha : -


***


awin : gwe belum mau jadi penulis. kayaknya gwe belum siap.

chandra : -

awin : ga ada yang perhatian gwe dari dulu. keluarga gwe juga ga tau kalau gwe bisa nulis.

chandra : -

awin : tu dia masalahnya, bos. gwe rasa gwe udah nyaman sama hidup gwe sekarang. toko buku, bos. semua udah cukup lagi.

chandra : -

awin : kalau gwe maju dan gwe ga suka, gwe bimbang ga bisa boleh balik lagi, bos.


***


ibu : amer, ada apa?

amer : -


***


lelaki 1 : -

tere : apaan sih?

lelaki 1 : -

tere : mau apa?

awin : aku bisa ngomong sama kamu?

tere : apa? ya udah. ngomong aja. di sini juga ga papa.

awin : aku rasa perubahan yang kamu bawa ke hidup aku... tapi sekarang aku siap.

tere : siap apa?

awin : membuka hati aku.

tere : maksud kamu apa?

awin : i love you, tere. tapi kalau kamu belum mau jawab sekarang, ga papa.

tere : win... i love you too!

awin : ###

tere : kejutan? kejutan apa?


***


i in : in udah mau pulang, mas. in pamit ya, mas. maafin i in ya, mas. in tu... in sayang sama mas rama. seandainya mas rama minta in untuk... tetap tinggal, in mau, mas. in rasa, mas... kita bisa... mulain kehidupan yang baru sama2, mas.

rama : i in!

i in : mas rama?

rama : ke mana?

i in : ha? pulang!

rama : rumah kamu di sini. jangan nyerahin.

i in : karna kita ga akan tahu apa yang terjadi hari esok kalau kita nyerahin hari ini, kan mas?


***



amir : -

ibu : pak guru mau jalan2 sama saya hari ini? oh! iya. jam tangan pak guru sudah benar. ini, pak.

pak guru : iya. sudah benar.

ibu : boleh? pak guru jalan2 sama ya? ayuh, pak. mari.

pak guru : saiful, pergi duluan ya.

amir : -

ibu : saya dengar. dia menyebut namamu.


***


wanita : -

pak guru : eh! selamat pagi. apa khabar?

guru : -

pak guru : iya ni. ini orang terlalu kuat.


***


restu : din, memang kamu harus pergi, din. aku rela. sebelum kamu pergi, aku pingin kamu tahu... aku ga salah orang, din. kamu adalah orang yang paling tepat buat aku. sampai kapan pun.


***


surat adinda : apa yang kita ingat dari kenangan2 yang terakam oleh kita... nama tempat, nama permainan, nama teman atau kejadian... adalah hal2 yang mungkin lambat laun bisa terbuka tapi tidak dengan rasa. rasa senang, rasa sedih yang akan terus kita bawa tanpa mudah terjajar di sepanjang jalan hidup kita. dan semakin kita dewasa, kita akan menyadari bahawa di antara kenangan2 tersebut, ada satu rasa yang paling besar iaitu cinta. karna ketika satu persatu cerita terhenti dan menjadi kenangan, cinta terus bergerak seiring harapan yang menyertai dia.cinta yang tak terlihat oleh mata... tak teraba oleh tangan... tapi dia ada bahkan sebelum kita pernah bisa mengecapkannya. cinta yang sejati, cinta yang ketika kira sudah pergi ternyata cuma bersembunyi... menunggu untuk kembali lagi...


~the end~

love

icha : papa! papa! papa!


***


i in : mas! ada yang nelefon? eh! makan ya? ayuh sini. duduk. lapar? ke dapur dulu ya. ibu lestarinya lagi hajatan... makanya dari tadi i in yang jaga restorannya sendirian. makan apa? soto ayam aja ya.

herry : -

teman wanita : -

herry : -

i in : sini jantan brengset! ayuh sini jantan brengset! ahhh!!! lepasin gwe! herry! itukan herry? ~crying~


***


mia : sayang!

icha : -

pembantu rumah : -

mia : ###.

suami : masih berani kamu datang ke sini?

mia : saya ga tau harus gimana menyelesainnya.

suami : kamu cinta dia?

mia : saya ga tau.

suami : kamu mencintai aku masa?

mia : itu juga saya ga tau.

suami : kamu ga mencintai icha?

mia : tolong jangan bawa2 icha dalam masalah ini ya.

suami : masalah kita sebenarnya apa sih? ha?

mia : kita telah melakukan kesalahan. membuat kita harus menikah gila. saya masuk ke dunia yang benar2 baru sendiri. dan ga ada siapa2. ga ada orang tua yang ajarin saya. saya seperti masuk ke dunia mimpi. yang membuat saya gamam. saya gamam tiap hari. gamam setiap hari. sejak hari pertama saya bangun sebagai isteri kamu... ###. gilang, saya butuh waktu untuk sendirian dulu.

suami : sama laki2 itu?

mia : saya bawa icha ya?

suami : ga! ga! kamu mahu keluar, keluar sana. icha sama aku. kamu keluar aja. keluar!


***


rama : makan, in. in! in! itu berarti laki2 itu bukan milik kamu, in. ngapain sih mikirin orang ga pernah mikirin kita, in?

i in : saya harus dengarin kamu, mas? lakuin dulu buat diri kamu sendiri. baru habis itu nasihatin saya.


***


rama : kenapa dulu kamu gitu aja menerima lamarannya rio?

ayu : -

rama : apa dia juga ngasi kamu cinta?

ayu : -

rama : apakah cinta itu udah datang ke kamu?

ayu : -

rama : bilang ya ke ibu kamu, ya... tiap orang butuh cinta. bahkan orang yang bodoh dan goblok kayak aku.


***


chandra : -

awin : hello! ya, saya awin. anda dapat nombor saya dari siapa?


***


awin : tere, bisa bicara?

tere : kenapa, win?

awin : aku ga pernah minta kamu cari penerbit untukku.

tere : aku cuma pingin bantu kamu buka jalur.

awin : jalur apa sih, te? ya aku suka nulis. aku pingin jadi penulis. tapi kapan dan gimana caranya aku ngejual tulisan aku, itu urusan aku, te.

tere : win, aku cuma pingin bantu kamu, ga berlebihan.

awin : ga berlebihan gimana? tiba2 ada penerbit yang menelefon mau mempublisi tulisan aku. tulisan aku kan mereka ga pernah lihat. cuma mereka percaya sama ### kamu.

tere : win, tapi tulisan kamu itu memang bagus.

awin : bukan itu pointnya, tere!

tere : ###. siapa sih yang berlebihan? tolong. aku kasi perhatian lebih untuk seseorang, kalau orang itu ga suka... diakan dengan jelas akan menolak. ga terima begitu aja dan pura2 sama perhatian yang aku kasi. kamu fikir ngapain aku bisa sejauh ini? ###


***


restu : hei! jadi kamu mau jadi pacar gwe?

adinda : gwe mau berterima kasih sama loe.

restu : gwe?

adinda : karna loe pernah udah hadir dalam hidup gwe.

restu : ini apa lagi sih, din? gwe mau selalu ada dalam hidup loe.

adinda : sekarang loe tahu... gwe ga punya apa yang cewek lain punya. apa yang loe lihat selama ini... semuanya palsu.

restu : din... loe...

adinda : sekarang loe mau sama gwe? dari awal gwe udah pernah bilang sama loe... loe salah orang.

Wednesday, August 12, 2009

love

suami : icha...

icha : lumba2.


***


wanita : -

ibu : oh... ga papa, mbak. nanti selamatannya mulai jam berapa?

wanita : -

ibu : sama2, mbak.

wanita : -

pak guru : pagi, ibu tuty. hajatan ya?

wanita : -

pak guru : ya.

wanita : -

penjual : -

pak guru : ya. selamat pagi.

penjual : -

pak guru : saya mahu ke sekolah. udah telat. ya.

murid : -

pak guru : ya... selamat pagi3X!

penjual : -

pak guru : pagi.

penjual : -

pak guru : pagi.

guru : -

pak guru : saya udah telat ni.

guru : -

pak guru : mereka menunggu saya ni.

guru : -

pak guru : selamat siang!

penggunting rambut : -

pak guru : rapi2 ya.

penggunting rambut : -

pak guru : kok cepat sekali ya.

penggunting rambut : -

pak guru : rapi ya.


***


pak guru : errr... hengky ada?

ibu : tukang repairasi jam itu, pak?

pak guru : ya.

ibu : dia sudah pindah. tapi saya bisa merepairasi jam itu. satu atau dua hari lagi, bapak bisa ke sini untuk ambil jam itu. bagaimana kalau bapak makan dulu? saya jamin, soto ayam yang pasti bapak suka. mari!

i in : mas! ini. sini!


***


adinda : mbak! pak! ini pasti kerja loe.

restu : ini cara gwe bilang, loe adalah cewek yang buat gwe jatuh cinta. sampai gwe butuh ###.

adinda : apaan sih, loe?

restu : tapi loe ngerti, kan? loe pingin jadi pacar gwe?

adinda : jangan gwe. gwe bukan orang yang tepat.

restu : din, gwe akan nyunting loe. gwe ga akan ninggalin loe, din.

adinda : loe salah orang.


***


lelaki 1 : -

lelaki 2 : -

tere : eh! win. sama siapa?

awin : sendirian.

tere : ayuh sini aku kenalkan sama teman2ku. sini2. kenalin ini aulia.

awin : gwe awin.

tere : dia penulis cerpen nombor 1 di jakarta. ini amanta.

awin : gwe awin.

tere : dia baru saja buat toko buku. eh! kalau ini si rena.

teman : -

awin : awin.

tere : dia ini jurnalis.

awin : lagi ada meeting ya?

tere : ga. udah duduk aja. ga papa kok.

awin : ok.

tere : terus2. oh! ya2. itu sinopsis benaran jadi skripwriter?

lelaki 1 : -

tere : oh! ya?


***


i in : mas rama pernah jatuh cinta?

rama : siapa sih di dunia ini yang ga mau punya kekasih, in? aku juga mau mencintai, dicintai. cuma mungkin aku ###. ditakdirkan cuma untuk mencintai. bukan dicintai. kalau kita jatuh cinta, makan lebih enak. tidur lebih nyenyak. pinginnya senyum terus. jalan pun seperti ga napak di tanah. seperti terbang melayang. sebelas tahun yang lalu waktu aku sma, bapak sakit. sebelum meninggal dia bilang ke rio dia pingin lihat rio nikah. rio ga kenal perempuan waktu itu. sibuk kerja. satu2nya perempuan yang dia kenal, pacar aku. terus die melamar pacar aku. ayu ga pernah nyelesain smanya. dia buru2 nikahin sama rio.

i in : sampai sekarang, mas rama, masih cinta sama ayu?

rama : aku terus pergi. aku ga tahan. tapi kemudian aku kembali bawa semua kebodohan aku.

i in : kebodohan?

rama : tiap pagi aku milih ke atas lantai dua naruh kemeja aku. cuma untuk melihat mukanya dia. bodoh, kan?

i in : jangan2... kita sama2 udah dibodohi ya mas, sama cinta.


***


tere : win! mau minum ga? air, kopi, tea? kopi?

awin : te, gimana caranya...

lelaki : -

tere : hei!

lelaki : -

tere : apa khabar? baik2.


***


tere : win2! hei! tadi siang kamu ke mana sih? di acara perasmian buku seharian? kenapa, win?

awin : itu bukan tempat aku.

tere : satu saat nantikan kamu akan jadi penulis, menjadi bagian dari mereka. aku cuma pingin kamu mulai merasain aja berada di tempat seperti itu.

awin : kamu ga takut? aku cuma manfaatin nama besar kamu aja?

tere : ketakutan yang berlebihan itu bahaya loh.

awin : sama bahayanya kayak harapan yang berlebihan. aku pulang dulu ya.

tere : terserah kamulah.


***


lelaki : kamu yakin ini gedung yang harus kita lihat? client kita di mana?

mia : katanya sih nunggu di dalam. hello! permisi2! balik yuk.

lelaki : yakin?

mia : yakin.

suami : dulu... tempat ini... tempat pertama kali... kamu dan aku bercanda. kamu lupa?

mia : arghhh!

suami : dan kamu juga lupa... yang kamu masih jadi isteri aku.

lelaki : -

mia : kamu pulang duluan aja.

lelaki : mia.

mia : please!

Tuesday, August 11, 2009

love

rama : belum pulang?

i in : pulang ke mana?

rama : ha?

i in : ya makanya tadi kan saya keke di nombor percetakannya mas. buat kalau ada yang menghubungi. karna sememangnya saya belum punya tempat tinggal di jakarta.

rama : jadi?

i in : malam ini sih... pingin nyebar selembaran aja. sambil nunggu di warung si ibu buka 24 jam ya, ibu ya?

ibu: -

rama : ya udah. gini deh... besok saya bantuin nempelin selembaran. gimana?

i in : iya... makasih ya, mas. terus?

rama : terus sekarang kita pulang.

i in : kita?


***


rama : terus apa yang akan kamu lakuin sambil nuggu khabar?

i in : apa, mas?

rama : sambil nunggu khabar, kamu lagi ngapain?

i in : ohhh... ga taulah atau kerja.

rama : kamu bisa tidur di kamar sini.

i in : eh! janganlah tu. saya malah di sini aja.

rama : ga. saya di luar.

i in : eh! saya di luar aja. masa mas mau tidur di mana di luar sini.

rama : ada kasur kok.

i in : justeru kan ada kasur. saya mau di sini.

rama : udah. saya aja tidur di luar.

i in : udah. i in biasa pakai kasur di sini aja mas. gampang gitu ah! udah. mas rama belum menikah?

rama : belum.

i in : nikah ah itu, mas... pantas. ### sama ikan mulu ya?

rama : ada kamar mandi di belakang. bentar lagi saya ambilkan kasur.

i in : eh! udah, udah, udah.

rama : biarin...

i in : biar i in aja.

rama : biarin aja.

i in : udah lepasin.

rama : biarin.

i in : ini mau ditaruh. lepas aja. eh! minggir. mas rama... makasih banyak.


***


pekerja : -

i in : udah ada yang menelefon, mas?

rama : kan selembarannya baru ditempel.

keponakan rama : -

i in : daaa...

rama : hati2.

i in : keponakan mas rama ya?

rama : ya? benar, pak. ya bisa diambil hari ini.

i in : siapa?

rama : ya, pak.

i in : siapa, mas?

rama : pelanggan.

pekerja : -

pekerja : -

rama : hello! ya betul. ya boleh saya tunggu sore ini, pak. ya. terima kasih, pak.

i in : siapa?

rama : tukang kertas.


***


restu : ah!


wanita : -


restu : teman saya di situ.


wanita : -


restu : saya juga tau. ini dia teman saya tadi.


adinda : loe salah orang ya?


restu : masa sih?


adinda : kitakan ga kenal.

restu : ya kenalan sekarang. restu.


adinda : ok.

restu : mbak. dik. di sana. adinda.

adinda : dari mana loe bisa tau nama gwe?

restu : nama loe di sana atau adinda? jadi boleh berkenalan? adinda bisa aja ni. kita makan yuk. yuk. ayuh! ayuh!


***


restu : jadi... loe ngajar di ###? suka sama anak2? katanya bokap nyokap gwe, gwe tu kayak anak2 loh.

adinda : kelihatan kok.

restu : loe bisa ### orang juga? gwe masih kuliah. 2 tahun lamanya. belum selesai.


***


tere : jadinya kamu ga bakalan datang? kamu akan ceritain apa aja yang aku omongin. jadi sebelum kamu datang.

awin : serama.

tere : atau ga, kamu cerita tentang tulisan kamu aja. kata pak chandra kamu suka nulis, kan?

awin : semua orang bisa nulis. tapi ga semua bukunya bisa jual sampai habis.

tere : ok. aku setuju sama kamu. oh! ya, win. kamu tau ga... dulu waktu aku baru mulai nulis, aku akan ### hidup dengan sesuatu.

awin : contohnya?

tere : contohnya... hidup itu ibaratnya...

awin : hidup itu ibarat toko buku? di dalamnya ada bacaan2 ringan sampai bacaan berat. tapi kebanyakan orang datangnya cuma buat mencari buku2 yang ringan2 aja.

tere : kamu memang penulis. aku nyerah.


***


i in : makan dulu, mas.


***


awin : kok lewat. pak chandra! bos! mas chandra!

tere : surprise! happy birthday!

awin : kamu kerja sama2 pak chandra ya?

tere : ada deh.

awin : kita makannya apa?

tere : makan...

awin : kamu mesan kfc dari tadi?

tere : ga ada yang sempurna di dunia ini. bentar ya! tadaaa... ini untuk kamu.

awin : hmmm... habis ini kejutan apa lagi?

tere : paling tidak, mendekati sempurna, kan?

chandra : -

tere : ga, ga. itu ga seperti yang direncana. serius!


***


rama : siapa tahu besok ada yang menelefon. baru dua hari, kan?

i in : rasanya seperti dua tahun.

rama : belum menyerah, kan?

i in : tau?

rama : kita ga bakal tahu apa yang terjadi besok, kalau di hari ini kita berhenti.


***


i in : mas, bacain yang ini, mas.

rama : ga ah.

i in : sini...

rama : terlalu panjang.

i in : mas, sebentar buat i in. sini loe tu. sini. ayuh!

rama : aku adalah kunang2. dalam gelap aku terbang. dalam gelap aku terang . dan jadikanlah kau senja. karna gelap kau ada. karna gelap kau indah. aku hanyalah kunang2. kau hanyalah senja. dalam gelap kita berbagi. dalam gelap kita abadi.


***


ibu : pak guru. saya sudah beli tali untuk sepanduk itu. oh! iya. dewi sudah saya kasi cuti karna sebentar lagi dia bakal melahirkan. pak!

pak guru : oh! ah... hengky ada? saya mau merepairasi jam. jam tangan saya mati.

ibu : dimakan, pak.

pak guru : oh! ah... hengky sudah lama pindah dari sini?

ibu : silakan, pak.

pak guru : wah! sotonya enak sekali. anak saya, amir, harus mencobanya. karna dia paling suka makan soto. terutama kalau ibunya yang memasak.

ibu : bapak punya anak?

pak guru : ya. satu2nya. dia seorang supir teksi dan sejak ibunya meninggal, kami hanya tinggal berdua.

ibu : ajaklah anak bapak ke mari.

pak guru : baik, baik. oh! ya. saya seorang guru ### dan saya mengajar bahasa indonesia. saya kira memang bahasa indonesia penting dan harus diajarkan kembali kepada anak2 supaya mereka bisa berbahasa indonesia dengan baik dan benar. itu amir, anak saya. ah! ini amir, anak saya. ini lestari.

ibu : bapak kamu cerita banyak tentang kamu. katanya kamu penggemar soto ayam.

amir : -

pak guru : terima kasih sekali lagi ya.

ibu : dari mana kamu tahu pak guru ada di sini?

amir : -

ibu : berarti dia ingat dia sudah pernah ke mari. karna tadi waktu ke mari, sempat seperti dia... lupa dan...

amir : -

ibu : sejak bapa saya meninggal.

amir : -

pak guru : amir, ayuh pulang.

amir : -

pak guru : ayuh, dong.

amir : -


***


suami : cha, cha. lihat ini, cha. bagus ya buat mama. apa, sayang? kamu suka yang itu ya? yuk.

pelayan : -

suami : udah?

pelayan : -

suami : hmmm... bagus ya. ini dibikin 91 ya?

pelayan : -

suami : bagus banget. cha, bagus ga? cha! icha! icha! icha!

Friday, August 7, 2009

love

budak 1 : kalau ikatnya lepas, kasitau aku ya karna cuman aku yang bisa benarin.

budak 2 : ayuh!

budak 1 : kamu ga bilang aja sih kalau kamu ga mau pergi?

budak 2 : aku ga bisa.

lelaki : -

budak 1 : jangan! jangan! jangan! jangan!


***


apa yang kita ingat, jadi suara2 yang terakam oleh kita. nama tempat, nama permainan. nama teman atau kejadian adalah hal2 yang lambat laun bisa terubah. tapi didengar dengan rasa. rasa senang, rasa sedih yang akan terus kita bawa, tanpa mudah tercari2 di sepanjang hidup kita. dan semakin kita dewasa, kita akan menyadari bahwa di antara kenangan2 tersebut, ada satu rasa yang paling besar iaitu cinta.


murid : -

pak guru : pagi!

kanak2 : -

pak guru : pagi!

makcik : -

pak guru : selamat pagi. semuanya apa khabar?

makcik : -


***


dewi : -

ibu : eh! kenapa kamu lari2? ini kandungan terbrojol lagi.

dewi : -

ibu : ga, ga. dah. masuk2.


***


suami : aku keluarkan bagasi kamu ya.

isteri : ya. ca... icca... icca! pelukin mama. sayang ama mama. eh! masa mama mau pergi ga dipeluk? ga dipeluk ni?

icca : -

isteri : good girl! thank you! daaa...

suami : sayang...

isteri : aaa...

suami : ini punya kamu?

isteri : oh ya! thank you ya.

suami : sayang...

isteri : apa sih? bas udah tunggu. aku ga enak ni.

suami : kamu ga lupa sesuatu?

isteri : apa? oh ya! daaa...


***


jaga : -

i in : permisi.

jaga : -

i in : ya. saya mahu ketemu sama herry. herry santoso.

jaga : -

i in : saya i in.

jaga : -

i in : saya dari sukabumi, pak.

jaga : -

i in : pindah ke mana?

jaga : -

i in : ya? udahlah. makasih ya!

jaga : -

i in : makasih ya, pak.


***


rama : mau nyetak, mbak? air3X!

pembantu : -


***


awin : ada yang bisa saya bantu, mbak?

tere : oh! mas, kenapa buku2 yang new arrival ga ditaruh di pintu masuknya aja ya?

awin : sejak pertama kali dibuka, tempatnya memang di sini. di tengah. karna spottingnya yang paling kerap dilihat sama pengunjung.

tere : ya tapi semua pengunjung pasti lewat pintu masuk, kan? baguslah. cuma usul aja. makasih ya!

awin : lagi pula, mbak... kalau bukunya bagus, ditaruh di mana aja, pasti dicari sama orang2. contohnya aja novel ini. pengarangnya udah terkenal. bahkan novel pertamanya dulu, senja dan aku udah dicetak berulang kali. it's a nice book.

bos : -

awin : ga ada, bos.

bos : -

tere : tere.

bos : -

tere : tere...

bos : -

tere : makasih!

bos : -

awin : ya, ya. tere.

tere : asli ama foto, beda ya?

bos : -

tere : oh! boleh.

awin : emang kita punya, bos?

bos : -

awin : paling pas ditaruh di pintu masuk. biar semua orang bisa lihat. ya, kan mbak?

tere : terserah kamu.

bos : -

tere : ga kok, pak. ga sama sekali.

bos : -

tere : oh! ya?

bos : -

tere : suka nulis juga ya?

awin : saya nulisnya buat kesenangan saya sendiri, mbak.

tere : tadi pura2 ga kenalin saya, itu juga buat kesenangan kamu sendiri? ok. oh! ya. besok malam di galeri apriseasi, ada acara membedah novel terbaru saya. tertarik? datang ga? hmmm... terserah. maksud saya terserah mau datang atau ga.

bos : -


***


dewi : -

ibu : ahhh... jangan macam2 kamu.

dewi : -

ibu : udah. nanti kamu...

dewi : -

ibu : udah. kamu tu lagi hamil. udah.

dewi : -

ibu : udah. biarin2. angkat itunya ibu. biarin.

dewi : -

ibu : ya. biar ibu aja. ya?

pak guru : aaa... ada yang bisa saya bantu? ah... biar saya saja.

ibu : ini.

pak guru : ga usah. nah. sudah.

dewi : -

pak guru : saya... apa hengky ada di dalam?

ibu : hengky?

pak guru : iya. hengky. yang biasa benarin jam. soalnya jam tangan saya mati.

ibu : ini bukan tempat repairasi jam lagi. tapi sudah jadi restoran.

pak guru : baiklah kalau begitu. saya permisi dulu. terima kasih.

dewi : -

ibu : mas... mau minum dulu? atau makan juga boleh. mari! mari! jadi mas nugroho ini guru?

pak guru : ya. saya mengajar bahasa indonesia.

ibu : bahasa indonesia?

pak guru : hmmm.

ibu : errr... dulu saya selalu berfikir, buat apa ya ada pelajaran bahasa indonesia lagi di sekolah? sampai sekarang pun saya masih suka tanya sama cucu saya. apa masih ada pelajaran bahasa indonesia di sekolah kamu?

pak guru : lalu dia jawab apa?

ibu : ya, iyalah, eyang. please deh!

pak guru : dari jawapan dia saja, saya tahu, cucu mbak itu, harus pelajari bahasa indonesia dengan baik dan benar.

ibu : iya ya.

pak guru : sotonya enak sekali.

ibu : terima kasih. sering2lah mampir ke mari, pak guru. sambil ngajarin saya bahasa indonesia.

pak guru : lo? emangnya masih perlu?

ibu : iya iyalah, pak guru. please deh!

pak guru : dewi itu anak mbak?

ibu : bukan. dia itu anak tetangga saya. kalau anak saya cuma satu dan dia tinggal di bandung ikut suaminya.

pak guru : suami mbak?

ibu : sudah lama meninggal.

pak guru : baiklah. kapan2 saya mampir lagi. setelah jam sekolah.

ibu : saya tunggu, pak guru.

pak guru : tapi lain kali beli tali yang kuat. jangan rafia. nanti putus lagi.

ibu : iya.

pak guru : terima kasih, mbak.

ibu : saya yang terima kasih, pak guru.

dewi : -

ibu : apa sih kamu?

dewi : -

penjual : -

pak guru : siang! barang dagangan laku?

penjual : -

pak guru : hey! waduh!

kanak2 : -

ibu : yang pasti dia pintar. masuk sana kamu!

dewi : -


***


kekasih lama : -

rama : makan. nama kamu siapa?

i in : i in. mas?

rama : rama. kamu emang asalnya dari mana?

i in : sukabumi.

rama : terus?

i in : terus tadi saya ke jakarta, cari teman saya di kantor tapi katanya teman saya itu udah pindah. makanya saya ke sini mau bikin pengumuman buat cari dia.

rama : mau cetak sebaran?

i in : a ar.

rama : terus kamu mau cari di mana?

i in : di mana aja tu.

rama : jakarta besar lo.

i in : i in tau.

rama : siapa nanti mau keliling nampalnya?

i in : in.

rama : sendirian?

i in : emang biasa lakuin semuanya sendirian.

rama : tadi pas ipar saya nanya ke kamu, kok kamu diam aja?

i in : mbak tadi ipar kamu? ###.

rama : kalau dicetak banyak, tambah murah hitungannya.

i in : hmmm... kalau tulisan tangan aja, gimana, mas?

rama : maksudnya?

i in : maksudnya di tulis simple pakai tangan di kertas biasa terusnya mas di fotokopi aja. ya, kan?

rama : kalau gitu ngapain kamu ke sini?

i in : habis, saya ini ga punya uang.

rama : uangnya cukup ga buat satu fotokopi aja?

i in : sama sekali ga ada uang. uang terakhir tadi habis buat ongkos...

kawan : -

rama : iya.

kawan : -

i in : ya udah kalau gitu i in mau yang ini ya, mas? yang warna ungu terusnya errr... tolong ditulis namanya herry... herry santoso.


***


ibu guru : -

gadis : icca...

ibu guru : -

suami : kami bisa dibilang sudah putus hubungan sama keluarga besar mia.

icca : -

ibu guru : -

suami : sejak... sejak kami menikah karna mia sudah hamil... jadi ngelantun. sorry! hubungan saya dengan keluarga saya tetap ###.

ibu guru : -

gadis : suka?


***


pak guru : eh! terima kasih, pak. hei! amir.

amir : -

pak guru : heh... kamu tahu, amir? tadi saya makan soto ayam, di restorannya lestari. waduh! enak sekali. persis masakan ibu kamu. ayuh dong! jalan.


***


penjual : -

gadis : air mineralnya dua, pak.

penjual : -


***